Ik ben 27 en maagd. Nee, niet van voren want ik heb al langere tijd een vriend maar het kleinste gaatje heeft nog niemand van binnen gezien. Ik durf het simpelweg niet aan, het lijkt me pijnlijk, gênant en dus hebben we dat gewoon nooit gedaan. Alleen wil mijn toekomstige man maar al te graag de artiesteningang nemen. We hebben het vaak besproken maar mijn ‘nee’ bleef altijd een nee.
Mijn vriend is gisteren vertrokken op zakenreis en zal pas over vier dagen weer terugkomen.
Zoals elke zondag wilde ik vanochtend een rondje gaan hardlopen dus ik doorzocht snel mijn jaszakken op zoek naar een huissleutel. Maar in mijn rechter zak vond ik niet alleen mijn huissleutel, er zat ook een kaartje in, wat ik niet direct thuis kon brengen. Onderweg naar de keuken om m’n bidon te pakken, bekijk ik het kaartje en voorop staat met sierlijke letters: Huize Marijn, sekskliniek. Datum: 9 feb 2020 om 9:00 staat er op de achterkant. Ik wordt dus morgen verwacht in een sekskliniek. Ik voel mijn onderbuik een sprongetje maken maar ook samentrekken. Ik weet waarvoor dit is.
‘Wat is dit?” app ik soort van verongelijkt naar hem. Er verschijnt een vinkje maar een tweede vinkje blijft uit. Hij zal nog wel onderweg zijn. De hele zondag maak ik me druk over mijn afspraak voor die maandagochtend. Mijn vriend krijg ik niet te pakken.
De volgende ochtend was ik me extra goed en scheer me van onder. Om 8:00 appt mn vriend eindelijk: Veel plezier! En dat was het. Ik krijg geen antwoord meer op mijn vragen en besluit me over te geven aan het onbekende. Ik trek gemakkelijke kleren aan en stap in de auto naar Huize Marijn.
Ik kom keurig op tijd aan bij een prachtig huis in de bossen. Statig en groot en er staan meerdere autos voor de deur geparkeerd. Bij binnenkomst is het vrijwel hetzelfde als mijn huisarts maar nog voor ik kan vragen waar ik heen moet, komt een jonge vrouw me tegemoet; en spreekt me aan. “Mariska?” Ja zeg ik. ‘Ik ben Andrea, kom maar met mij mee.”.
Ik loop achter de dame aan en we lopen door een gang met verschillende deuren. Het is doodstil, ik hoor niks en kom ook geen andere mensen tegen.
Voor mij loopt Andrea stevig door en doet een deur aan de rechterkant van de gang open. Ik loop achter haar aan naar binnen en sta tot mijn verbazing in een doktersspreekkamer. Compleet met bureau en een gynaecologische stoel. ‘Kleed je maar volledig uit en trek dit hemd maar aan. De specialist komt zo bij je’. En zonder verder iets te zeggen verdwijnt Andrea weer.
Ik kleed me maar uit, hang mijn kleding over een rekje en trek het hemd aan. De achterkant is open. En ik ga maar op de stoel naast het bureau zitten.
Binnen drie minuten komt een vrouw van begin 50 binnen lopen met een witte jas aan. Ze geeft me een hand en zegt: ben je er klaar voor? ‘ Voor wat?’ stamel ik. Je ontmaagding zegt ze, terwijl ze me glimlachend aankijkt.
Ik wist het. Ik ben hier om ontmaagd te worden. Niet van voor, maar van achteren. ‘Ga maar in de stoel zitten, dan gaan we beginnen met de voorbereidingen. Heb je wel eens een klysma gehad?’ Ik schud van niet, omdat ik geen woorden meer kan uitbrengen van de stress en van de spanning. Ik schaam me bijna, maar ik vind het stiekem een heel klein beetje opwindend dit. Ik ga zitten op die grote leer beklede stoel en leg mijn benen in de beugels.
De arts, ik ga er voor het gemak vanuit dat ze arts is, pakt zo’n zwarte kruk op wieltjes en rijdt zich tussen mijn benen. Rechts van m’n stoel is een tafeltje met spullen zichtbaar. Twee grote plastic zakken met lange slangen er aan. Zonder twijfel zijn dat de klysmas waar ze het net over had.
“Ik begin met een kort inwendig onderzoek” hoor ik haar zeggen. Ik ga je nu aanraken bij je anus en het kan een beetje koud voelen door het glijmiddel.”
Ze trekt handschoenen aan en pakt een flinke klodder glijmiddel. Haar vingen zet ze tegen mijn anus en zegt zacht tegen mij: “druk maar even alsof je moet poepen. Zodra je druk zet, ga ik zo naar binnen duwen. Dat is het meest comfortabel.”
In mijn hoofd vliegen de gedachten door elkaar, wat gaat ze doen, waarom vind ik dit opwindend?
Zonder pardon voel ik eerst een, daarna twee vingers diep in mijn anus inschuiven. Het voelt strak, onwerkelijk en al bijna pijnlijk. Hoe moet hier ooit iets anders in?
Nog even duwt ze haar vingers wat dieper, bijna alsof ze alle wanden probeert te voelen. En dan met een plop verdwijnen de vingers uit m’n kontje.
“Je ben keurig schoon van binnen en je krijgt dus alleen een klein klysma om alles even door te smeren”. Doorsmeren? Voordat ik de kans krijg om uitleg te vragen, pakt ze een vreemd uitziend buisje met een grote rode plastic bubbel aan het einde. Ze loopt naar de gootsteen in de behandelkamer en laat het water heel even lopen, pakt dan een plastic weggooi bakje, laat dit vollopen met het inmiddels warme water en knijpt die rode bal samen. Het blijkt een grote pipet. Ze zuigt het water op en gaat weer tussen mijn benen zitten. “Hier komt de eerste dosis, je kan een beetje kramp krijgen maar het zal niet veel zijn”.
Ik voel iets van hard, plastic tegen m’n achteringang drukken en voordat ik iets kan doen, schuift ze hem zo naar binnen. Ik slaak een gilletje. En zij knijpt zonder te vragen de inhoud van de rode bol in mijn kont.
“Komt er nog eentje” zegt ze. En zonder overleg herhaalt het ritueel zich.
Mijn buik voelt steeds voller en bij de derde lading krijg ik kramp.
Na tien minuten pijnlijk kronkelen op de stoel mag ik naar het toilet, wat godzijdank grenst aan de onderzoekskamer.
Bij terugkomst is de tafel veranderd. En ik moet nu met m’n knieën in twee beugels voorover over de tafel leunen. M’n kont steekt uit en voelt vreselijk kwetsbaar aan.
Ik krijg een band over mijn onderrug die me volledig aan de tafel vastmaakt. De dokter komt binnen en begroet me met de opmerking dat het vast wat oncomfortabel zal zijn en dat het helaas eerst nog wat erger wordt voordat het beter wordt.
Op de tafel naast me zie ik een bizarre collectie dildos liggen in de meest vreemde maten. Van klein en bescheiden tot dingen die ik nooit van achteren wil ontvangen en die ook zeker nooit gaan passen. Ondanks de spanning voel ik m’n vagina nat worden: nu gaat het echt beginnen.
De dokter blijft ontzettend professioneel en geeft aan dat ze wat glijmiddel gaat aanbrengen op m’n anus en aan de binnenkant.
Ik voel haar vinger naar binnen glijden en schrik van de sensatie. Het is al best wel strak met zn simpele vinger. Het doet nog geen pijn, maar het gevoel van iets in je anus geschoven krijgen is heel vreemd, vooral als het dieper geduwd wordt.
“Ik heb zes verschillende dildo’s voor je klaar liggen. Daarna hebben we een laatste liggen en dat is een replica van de penis van je man. Dat is simpelweg het doel. Die moet er semi gemakkelijk in kunnen en je moet de volledige schaft kunnen hebben tot aan de ballen. Je vriend is vrij groot en vooral ontzettend lang dus dat wordt een uitdaging voor je.” De dokter rolt zich weer tussen m’n benen en pak de eerste dildo van het tafeltje.
Deze dildo lijkt eigenlijk helemaal niet op een penis. Hij is glad en loopt wijd uit. Ze knijpt een klodder glijmiddel uit de tube op dit eerste ding. Langzaam duwt ze hem naar binnen. Halverwege begint het echt pijn te doen en geef ik aan dat ze moet stoppen. Haar antwoord doet me schrikken.
“We gaan nu nog niet stoppen anders kom je nooit tot het eind.”
Ik bijt nu al op m’n tong en ze drukt rustig door.
Ik voel me vol en alsof ik moet poepen.
Zo snel als de eerste er anaal in ging, zo snel trekt ze de eerste er ook weer uit. Ik voel direct het volgende klaar staan. Dit zijn balletjes met een relatief flexibel tussenstuk.
Zonder moeite drukt ze het eerste balletje naar binnen, twee en drie gaan ook nog wel maar bij vier moet er al extra glijmiddel op de bal en voel ik hem flink branden als hij erin zit.
Nog eentje te gaan.
Bal 5 worden m’n billen wat uit elkaar getrokken en bij het naar binnen duwen probeer ik, uiteraard zonder resultaat, weg te kruipen over de tafel. Ik gil maar zonder pardon gaat de laatste bal ook mijn anale gang in. Nummer 5 vult me, alles voelt vol, vreemd en gespannen. Toch voelen m’n schaamlippen. Wat zou er nog meer komen en kan ik het aan?
Lees nu ook Deel twee van sexverhalen bij de dokter: Sekskliniek Deel 2!
Sexverhalen dokter
Een sexverhaal dokter of sexverhalen bij de dokter. Voor de een een absolute no-go voor de ander een stoute droom. Sexverhalen dokter beschrijven veelal wat plaats heeft in de behandelkamer waar je, toch wel weerloos en gespannen, alles moet ondergaan. De dokter bepaald immers wat er gebeurt jij hebt maar te liggen op die onderzoekstafel. Dat maakt sexverhalen medisch en toch spannend. Soms zijn sexverhalen dokter ook een beetje pijnlijk. Seksverhalen over medisch onderzoek zijn een bijzondere categorie en je zal er zeker nog meer over lezen.
Wil je jouw ervaring met Sexverhalen dokter delen met mijn lezers? Valentine@erotische-verhalen.com.
Meer spannende verhalen lezen? Lees dan Oops verkeerde gat of Een romig ontbijt!
